Wiele się
zastanawiałam nad tym, jak będę się czuć psychicznie po urodzeniu dziecka.
Nawał obowiązków i odpowiedzialność za drugiego człowieka to nie lada wyzwanie
po tak emocjonującym okresie jak ciąża i poród. Kiedy emocje opadną i rodzina
wróci do swoich obowiązków a mąż do pracy zostajesz sama w domu z maluchem.
Obowiązki domowe, opieka nad dzieckiem i próba powrotu do normalnego życia może
sprawić trudność niejednej kobiecie.
Ja nie byłam w
stanie zająć się domem. Mój synek nie spał prawie cały czas i nie miałam czasu
nawet na gotowanie. Podjęłam trudną rozmowę z mężem i rodziną i przyznałam się
chociaż było to dla mnie trudne, że nie dam sobie rady sama. Zatrudniliśmy
sprzątaczkę, która przychodzi raz na dwa tygodnie, co stanowczo wystarcza,
teściowa przynosi mi obiady albo zamawiamy jedzenie a mąż robi zakupy.
Zdaję sobie sprawę,
że nie każda kobieta ma możliwość zatrudnić pomoc lub zaangażować rodziców bądź
teściów dlatego trzeba w tym trudnym okresie szczerze porozmawiać z partnerem i
zaangażować go do pomocy. Opieka nad dzieckiem to nie "babskie
zajęcie" to wspólna odpowiedzialność, którą należy dzielić. Mój mąż od
początku starał się pomagać mi w takich zajęciach jak kąpanie, przebieranie czy
zmiana pieluchy.
Pamiętaj o tym, że
kiedy jesteś przemęczona to tracisz radość z tych wspaniałych pierwszych dni z
niemowlakiem. Mówi się, że mama powinna spać kiedy dziecko śpi. Nigdy nie
słyszałam większej bzdury. A gdzie czas dla samej siebie? Jesteś mamą to fakt,
ale wciąż jesteś człowiekiem i potrzebujesz chwili relaksu i rozluźnienia.
Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko, dlatego nie przejmuj się, że jest nie
posprzątane lub nie ma dwudaniowego obiadu.
"Inne kobiety
dają radę" - to nie prawda. Borykają się z taki samymi trudnościami tylko
o tym się głośno nie mówi. Ja nie dałabym rady gdyby nie pomoc innych i
przyznaję się do tego otwarcie.
Jeśli jednak
zauważasz u siebie takie symptomy jak: brak ochoty na wstawanie, czujesz, że
tracisz radość z życia, czujesz niepokój i nie masz ochoty na zajmowanie się
dzieckiem, jesteś drażliwa, masz problemy ze snem, nie masz apetytu, często
płaczesz i nie rozumiesz dlaczego tak się dzieje to koniecznie skonsultuj się z
lekarzem ponieważ mogą to być objawy depresji poporodowej. Nie wpadaj jednak w
panikę ponieważ są to często przejściowe objawy chwilowej niedyspozycji
związanej z nową sytuacją w twoim życiu. Porozmawiaj z mamą, siostrą, koleżanką
- podziel się tym co czujesz, zapytaj o opinię. Pamiętaj, że nie jesteś sama.
Nie lekceważ jednak złego samopoczucia ponieważ kobieta chora na depresję stwarza
zagrożenie dla dziecka. W przypadkach potwierdzonej depresji stosowane jest leczenie
farmakologiczne oraz organizowane są grupy wsparcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz